#Diepe Shit

Na een rouwproces (of tijdens, wie zal het zeggen waar ik sta)

Kom je jezelf af en toe tegen 

 

Als je het verdriet toelaat

De dankbaarheid 

De boosheid 

Het blijdschap,

Alles

 

Dan kom je tot de kern 

Niet alleen van het rouwproces, 

Maar van jezelf .

 

En daar is het eng

Daar is het diep

Ongekend en onbekend

 

Nieuwe grond onder mijn voeten 

Een angst die ik nog nooit gevoeld heb

Wie is dit?

Wie ben ik hier?

 

 

Hier ligt de daadwerkelijke acceptatie 

Van en met jezelf 

Hier jeukt het vanbinnen, 

Daar waar ik niet krabben kan

Dit, wat ik niet verdoven kan

Ik ben het

 

En het enige wat mij staat te doen

Is accepteren 

Omarmen zelfs

 

De eenzaamheid, 

De onzekerheid 

Mijn karakter 

Eigenwijsheid 

Bloei

Ik ben dit

Ik zie dit

 

En voor nu,

Is dat genoeg 

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *