#Oud Zeer

Soms kom je van die oude stukken tegen

Die dan aanraken wat al geweest is

Triggeren wat al vergeven is

En ineens is daar alles weer…

 

De pijn …

De boosheid, de onmacht en het verdriet

Weer opnieuw mag ik voelen wat het met me doet

Nu én toen

 

 

Eerst wil ik het niet voelen

Ik ben bang voor de heftigheid van wat er toen was

Bang voor het opnieuw herbeleven van deze gevoelens

 

Ik voel mezelf wegglijden

Op zoek naar oude copings-strategieën

De strategieën die ik toen gebruikte

Ze voelen herkenbaar

 

Fijn zelfs

En ook weer niet

Dit is niet wat ik wil

Wat moet ik hier nu toch mee?!

 

 

En even is daar helderheid, zachtheid en begrip:

 

Ik ben niet meer dat meisje van toen

Ik heb het eten, of de wijntjes, of het sporten niet meer nodig

Wat er nog zit, is de behoefte aan herkenning voor dat deel van mij dat toen niet wist hoe…

 

Ik begrijp haar

Ik vergeef haar en het feit dat ze weg wilde lopen voor wat ze voelde

Want het wás intens

Het was moeilijk

 

Ik bedank haar voor haar toewijding en doorzettingsvermogen

Ik houd van haar

Van wie ze is

Mét het over- eten/drinken/sporten

 

En nu neem IK het over

De volwassen vrouw in mij weet wat ze nodig heeft

IK durf te voelen en te bewegen in wat er is

Om er zo vervolgens achter te komen dat dit alles is wat er is

 

Mijn kleine ik wilde enkel horen

Dat ze mocht zijn wie ze is

En dat ze achterover mag leunen

 

Want nu sta IK voorop

En IK heb haar

IK heb haar…

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *