#soms
Soms ben ik zo verdrietig ineens
Geen idee waarom
Maar het is er dan gewoon
Zo gewoon ineens
Intens verdriet
Van binnen
Binnen in mij
Alsof het donker is
En even regent
In de kou
Met pianomuziek
Is er verdriet
Verdriet van iets
Over iets
Onbegrijpelijks
Maar sterk aanwezig
Wat doe ik dan?
Met dit verdriet
Dit gevoel
Waarvan het heerlijk voelt
Er even in te zakken
Helemaal te voelen
Wat er zit
Ik hoef niet meer te weten
Waarom het er zat
Want het was er gewoon even
Eventjes zo soms
Gewoon ineens
Om gevoeld te worden
One Comment
Tjeu
Is zo herkenbaar. Dapper dat je er – in gevoel – gewoon even bij durft te blijven en niet meteen in je denken stapt om het te analyseren! Een Kind dat zich bezeerd heeft heeft in eerste instantie ook behoefte aan oprechte aandacht ipv de vraag ‘wat is er gebeurd’. Het vergt moed om bij plotseling opkomend verdriet te durven blijven. Het vraagt alleen even je aandacht…
Mooi gedicht!
Warme groet.