Ik neem rust
Ik heb vertrouwen
Dat met de tijd
Mijn pad zich zal ontvouwen
Zo vallen met spanningen
De puzzelstukjes naar voren
Op de plekken waar ze onverwachts
Toch allang hoorden
Ik laat los
Ik heb vertrouwen
Dat ik mag zijn
Dat ik mag bouwen
Daar waar het goed voelt
Daar waar ik heen moet
En dan als vanzelf
Komt het altijd goed